Święta Weronika (I wiek n.e.), kobieta z Jerozolimy, która niosącemu krzyż Chrystusowi podała chustę do otarcia twarzy, na której miało odbić się oblicze Jezusa. Grecko-rzymskie słowo vera eikon ("prawdziwy wizerunek") dało początek imieniu Weronika. Kult świętej Weroniki należy do zakresu pobożności ludowej.
Inne periodyki podają źródło imienia Weronika jako wywodzące się z języka greckiego pheronike czyli "niosąca zwycięstwo" (phero = niosę + nike = zwycięstwo).
Według średniowiecznej, włoskiej legendy chusta z wizerunkiem Chrystusa uleczyła cesarza Tyberiusza, a później została ofiarowana papieżowi Klemensowi. Podania francuskie opisują życie św. Weroniki, które miało przebiegać u boku nawróconego Zacheusza, a zakończyć się misją przeniesienia relikwii Marii z Nazaretu do Soulac. Natomiast niektóre źródła utożsamiają ją z kobietą uleczoną przez Jezusa Chrystusa z krwotoku[1].
Atrybuty: chusta z odbiciem twarzy Jezusa.
Jest patronką fotografów.
Relikwia chusty św. Weroniki przechowywana jest w Capilla Mayor katedry w Jaén
Święta Weronika na obrazie Hansa Memlinga
źródło Wikipedia