Michael:


wstrzymać się od głosu w sprawie boga i Boga
nie napiszę dlaczego, bo to by nie było wstrzymanie się


:)))


Dobrze to Tobie wychodzi:)

Nie uważasz, że np.czekanie na jakiś pozytywny tranzyt Jowisza, a potem radość z pokładanych w nim nadziei jest składaniem hołdu bożkowi Jowiszowi?

Jeśli ufasz jednemu Bogu, nie szukasz nadziei w „wielkim szczęściu” - Jowiszu.

O ile magię demoniczną (którą
można porównać do astrologii determinującej przyszłe zdarzenia) można rzeczywiście
sprowadzić do uprawiania czarów i rzucania uroków..

Może i to nie ma związku z astrologią..

neptis napisał:
Nie uważasz, że np.czekanie na jakiś pozytywny tranzyt Jowisza, a potem radość z pokładanych w nim nadziei jest składaniem hołdu bożkowi Jowiszowi?

Jeśli ufasz jednemu Bogu, nie szukasz nadziei w „wielkim szczęściu” - Jowiszu.

Ufam Bogu i podziwiam jego dzieło - Jowisza ;)

Świat jest niedoskonałym tworem Boga, tylko Bóg jest doskonałością, Absolutem.

Pokładając nadzieję w jego stworzeniach, nie w samym Bogu, musisz liczyć się z brakami, z niedoskonałością tych stworzeń, przez to nie osiągniesz pełni. Bez Boga odnajduje się tylko pustkę, powykrzywiane elementy, które ciągle nie pasują.

Stworzenie w porównaniu z Bogiem jest niczym. Jeśli stworzenie polega na stworzeniu, to tak jakby nicość polegała na nicości, więc może osiągnąć tylko nicość. Bóg – Absolut uzupełnia braki ufającemu mu stworzeniu, napełnia go. Chodzi o wiarę i ufność do granic cudu, gdzie niemożliwe staje się możliwym, to jest to przechodzenie z nicości w pełnię. A ufność bierze się z miłości.

Neptis widzę, że masz problem z połączeniem astrologii i ufności w Boga. Ja takiego problemu nie mam. Nie uważam, by zainteresowanie astrologią w jakiś sposób zaburzało moje zaufanie Bogu. Czy korzystanie z prognozy pogody jest brakiem zaufania wobec Boga?